Het is onmogelijk om te praten over de grootste hiphopgroepen aller tijden zonder de Wu-Tang Clan te vermelden. Bekend om hun rauwe lyriek, gruizige productiestijl en persoonlijkheden die groter zijn dan het leven zelf, hebben de 9 gemaskerde Shaolin MC’s een onuitwisbare stempel gedrukt op het genre en hebben ze in de loop der jaren talloze hiphopartiesten geïnspireerd.
Maar wat de Wu-Tang Clan werkelijk onderscheidt, is hun vermogen om solo-projecten naadloos te integreren met hun iconische groepsalbums. Elk lid van de clan brengt zijn eigen unieke stijl en smaak naar voren, wat resulteert in een geluid dat zowel samenhangend als eindeloos vermakelijk is.
Van de onbewerkte, ongecensureerde sfeer van Enter the Wu-Tang (36 Chambers) tot het epische bereik van Only Built 4 Cuban Linx…, de Wu zijn nooit teruggedeinsd om de grenzen van de cultuur op te zoeken en te experimenteren met nieuwe geluiden en ideeën. En hun soloplaten, die net zo krachtig en samenhangend aanvoelen als hun groepswerk, getuigen van de blijvende invloed van de groep.
Laten we eraan beginnen, vanaf hun baanbrekende debuut in 1993 tot Only Built 4 Cuban Linx… en Liquid Swords, tot Wu-Tang Forever en Supreme Clientele, rangschikken we de top 10 beste albums van Wu-Tang Clan aller tijden.
10. Wu-Tang Clan – Iron Flag
Uitgebracht: 18 december 2001
Label: Hard, Columbia, Relativity
Singles: “Uzi (Pinky Ring)”, “Terug in het spel”, “Regels”
Onderschat Iron Flag niet. Veel hiphopfans doen dat wel. Nadat hij het spel had veranderd met zijn kenmerkende lo-fi geluid – vervormde soul samples over kelderdrums – zat RZA een beetje in een dip toen de jaren 2000 begonnen. Hoewel het vorige Wu-album, The W, zeker wel wat goede nummers had, leek het alsof The Abbott een beetje moe werd van die duistere, rauwe shit die hij mede had gecreëerd.
“Iron Flag” was zijn oppepper. Meteen vanaf het begin trapt het openingsnummer van het album – “In the Hood” – alles af met de broodnodige energie, met Masta Killa, Inspectah Deck en Streetlife die allemaal hun coupletten goed neerzetten. RZA heeft zelfs wat hulp ingeschakeld van Trackmasters en Flavor Flav, om het geheel wat op te peppen en moderner te maken voor de luisteraars.
Toch denk niet dat de Wu het te veel heeft veranderd. Die rauwe soul samples en dreigende loops zijn nog steeds aanwezig, zij het enigszins vernieuwd, terwijl de verplichte Wu-posse track “Uzi (Pinky Ring)” nog steeds brandt tot op de dag van vandaag. Dus onthoud, onderschat Iron Flag niet, het is een van de beste albums van de Wu-Tang Clan aller tijden, daar bestaat geen twijfel over.
9. Raekwon – Only Built 4 Cuban Linx… Pt. II
Uitgebracht: 8 september 2009
Ijs H2O, EMI.
Singles: “Nieuwe Wu”, “Huis van Vliegende Dolken”, “Loop met mij mee”, “Heb Genade”, “Catalina”
Raekwon heeft het gedaan. De Chef heeft het verdomme gedaan. Na 14 jaar wachten en het uitbrengen van een paar middelmatige solo-albums, heeft Rae eindelijk geleverd waar we allemaal op wachtten – een waardig vervolg op The Purple Tape.
Je kan Rae niet de schuld geven, denk gewoon aan de druk die hij gevoeld moet hebben. Het zou zijn alsof Nas probeert een Illmatic II te maken – vergis je niet, Only Built 4 Cuban Linx… hoort bij Illmatic als een van de grootste hip-hop albums aller tijden.
Maar Rae deed het. Hij ging de studio in met enkele van de beste hip-hop producers aller tijden – Dr. Dre, J Dilla, Pete Rock, Marley Marl, Erick Sermon, The Alchemist en natuurlijk RZA – om de epische, criminele achtergrond te herscheppen voor zijn levendige drugsverhalen.
Hij kreeg ook wat hulp van zijn Wu-broeders, die allemaal (behalve U-God) op het album verschijnen om liefde te tonen en enkele van hun beste verzen van de afgelopen jaren te droppen – Meth en Deck in het bijzonder steken hun delen naar een hoger niveau. En natuurlijk vervult Ghostface opnieuw de ondersteunende rol perfect, hij verschijnt op 7 van de 22 nummers en trakteert ons weer op een van zijn onvergetelijke verhalen op “Gihad.”
Op zichzelf zou Only Built 4 Cuban Linx… Pt. II een geweldig album zijn geweest. Maar als je bedenkt dat het een vervolg was op de klassieker uit ’95 en dat Raekwon erin slaagde om nog steeds de juiste sfeer neer te zetten, maakt het zeker een van de beste albums van Wu-Tang Clan aller tijden.
8. Method Man – Tical
Uitgebracht: 15 november 1994
Label: Def Jam, PolyGram Records Label: Def Jam, PolyGram Records
Singles: “Breng de pijn”, “Laat Yo’ Delf los”, “Ik zal er voor je zijn / Jij bent alles wat ik nodig heb om door te gaan”
Als de meest charismatische en natuurlijk geboren ster op Enter the Wu-Tang (36 Chambers), was er geen twijfel dat Method Man de meest opvallende lid van de Wu zou worden. Zelfs voordat de groep hun debuutalbum had uitgebracht en alleen “Method Man” op de radio te horen was, maakte de baas van Def Jam, Lyor Cohen, al klaar om Meth te tekenen.
Dit brengt ons bij Tical, het eerste soloalbum van Wu. Hoewel Meth nooit dezelfde levendige vertelkwaliteiten, klassieke verzen of uniek karakter heeft gehad als sommige van zijn Wu-broeders – met name Raekwon, Ghostface, Deck en Ol’ Dirty – compenseert hij dit ruimschoots met zijn geweldige flow en stem.
RZA wist precies waar Meth’s kracht lag, daarom paste de producer de beats aan om bij zijn stijl te passen – hij legde de mistige drumbreaks over de offbeat-keys om Meth het beste platform te bieden om zijn vloeiende, hete teksten te brengen. Meth’s stijl-over-inhoud rijmpjes zijn vanaf dag één bekritiseerd, maar op Tical werkte het in zijn voordeel, waardoor het album een van de smerigste feestalbums en beste Wu-Tang Clan albums aller tijden werd.
7. Wu-Tang Clan – Wu-Tang Forever
Uitgebracht: 3 juni 1997
Label: Luid, RCA, BMG
Singles: “Triomf”, “Het is van jou”, “Herenigd”
Als Enter the Wu-Tang (36 Chambers) het begin was, was Wu-Tang Forever het begin van het einde. Let wel, ik bedoel niet het einde van de Wu-Tang Clan, want Wu-Tang is voor altijd, snap je? Maar het markeerde wel het einde van een tijdperk waarin albums zoals Liquid Swords en Tical goud en platina konden halen.
De Wu moet het geweten hebben, want ze gingen er helemaal voor met dit epische dubbelalbum. Op een moment dat Puff en zijn Bad Boy-spelers de radio domineerden, besloot RZA om “Triumph” als het leidende single van het album uit te brengen – een nummer van 6 minuten met 9 rappers en geen refreinen. Gewoon omdat het kan.
Wu-Tang Forever eindigde uiteindelijk op nummer één in de Billboard 200, waarbij in de eerste week meer dan 600.000 exemplaren werden verkocht en uiteindelijk 4x platina behaalde tegen het einde van 1997. Dit was tijdens een periode waarin Bad Boy Records alles in handen had, dus voor een rapalbum dat zo rauw en anti-commercieel was, maakte dit de prestatie nog indrukwekkender.
Hoewel het album wat kritiek kreeg bij de release – critici bekritiseerden RZA’s verandering in productiestijl en de overdreven speelduur – terugkijkend is Wu-Tang Forever in concurrentie met Biggie’s Life After Death als het beste dubbelalbum in de geschiedenis van de hiphop.
6. Ghostface Killah – Ironman
Uitgebracht: 29 oktober 1996
Label: Mes Scherp, Epische Straat, Sony Music
Singles: “Alles wat ik heb is van jou”, “Daytona 500”, “Kind zonder moeder”
Na zijn onvergetelijke vers “Bring Da Ruckus” opende Wu’s debuutalbum en maakte hij indrukwekkende verschijningen op Raekwon’s Only Built 4 Cuban Linx…. In 1996 was Ghostface klaar om zijn eigen soloalbum te presenteren.
RZA opende zijn samplekratten voor Ironman, waarbij hij nog dieper groef tussen de blaxploitation-soundtracks uit de jaren ’60 en ’70 om de gruizige, soulvolle achtergrond te creëren waarover Ghost zijn zeer geladen, emotionele rijmpjes kon spuwen.
Hoewel Ghost met latere soloplaten meer succes zou vinden en zijn reputatie zou verstevigen, bevat Ironman nog steeds die klassieke Wu-nummers – de klassieke gezamenlijke tracks “Assassination Day”, “Winter Warz”, “Daytona 500” en natuurlijk het ontroerende “All That I Got Is You”, dat gegarandeerd elke volwassen man aan het huilen maakt.
5. Ol’ Dirty Bastard – Return to the 36 Chambers: The Dirty Version
Uitgebracht: 28 maart 1995
Elektra, WMG Records
Singles: “Brooklyn Zoo”, “Shimmy Shimmy Ya” Singles: “Brooklyn Zoo”, “Shimmy Shimmy Ya”
Het beschrijven van Ol’ Dirty Bastard’s Return to the 36 Chambers: The Dirty Version zou zijn als het beschrijven van “Shimmy Shimmy Ya” – een gestoorde RZA beat waarbij Ol’ Dirty nonsensshit spuwt in het eerste couplet en het vervolgens achteruit afspeelt voor het tweede couplet. Serieus, wat is dit?
Eerlijk gezegd heeft het geen zin om te proberen ODB’s muziek te analyseren of te ontleden. De man was een genie op zich, die voortbouwde op de basis van hip-hopclowns vóór hem, zoals Biz Markie, en er zijn eigen verknipte stijl aan toevoegde.
“Shimmy Shimmy Ya” knalt, “Brooklyn Zoo” knalt, “Raw Hide” knalt, “Snakes” knalt, “Brooklyn Zoo II (Tiger Crane)” knalt, “Proteck Ya Neck II The Zoo” knalt. Ik bedoel, het album was genomineerd voor een Grammy. Het is verdomme ODB en hij heeft verdomme een van de beste albums van de Wu-Tang Clan ooit uitgebracht!
4. Ghostface Killah – Supreme Clientele
Uitgebracht: 25 januari 2000
Label: Epic Records, Sony, Razor Sharp Label: Epic Records, Sony, Razor Sharp
Singles: “Mighty Gezond”, “Apollo Kids”, “Zoek de Geest”
Van ’93 tot ’97 maakte de Wu-Tang Clan een foutloze periode door. RZA kon geen verkeerde keuzes maken en vestigde zijn nalatenschap als een van de grootste hiphop-producenten aller tijden gedurende die tijd, door jaar na jaar klassiekers af te leveren.
Daarna, na ’97, begonnen dingen uit elkaar te vallen. RZA stopte met produceren op alle albums en als gevolg daarvan kwam het debuut van Deck en U-God niet in de buurt van de kwaliteit van het debuut van hun broers, terwijl de tweede albums van GZA en Raekwon er niet in slaagden om de hoge standaard te halen die ze voor zichzelf hadden gesteld.
Maar toen was er Ghostface Killah. Na een bescheiden periode (in vergelijking met andere leden) in de jaren ’90, kwam Ghost in de jaren 2000 naar voren met vastberadenheid om elke verdomde beat waar hij tegenaan liep, gewoon te overheersen.
En zo werd Supreme Clientele geboren. “Nutmeg.” “Apollo Kids.” “Ghost Deini.” Verdomme “Mighty Healthy.” Joint na joint van Ghost die gewoon wild abstracte verbale composities spuugde die na de 15e keer luisteren enigszins logisch werden.
Bovendien produceerde RZA het album samen met Ghost, wat betekende dat de kwaliteitscontrole van de productie werd verbeterd. Dit resulteerde in een rauwe, lo-fi en duidelijk herkenbare Wu-klankwereld waar hiphopfans al jaren naar verlangden. Supreme Clientele markeerde het begin van Ghostface’s ongelooflijk consistente succesperiode van de jaren 2000 tot op de dag van vandaag.
3. GZA – Liquid Swords
Uitgebracht op: 7 november 1995
Label: Geffen, MCA
Singles: “Ik sta achter je”, “Vloeibare zwaarden”, “Koude wereld”, “Schaduwboksen”
GZA is een van de meest doordachte en chirurgische rappers die hip-hop ooit heeft gezien. Daarom zou het logisch zijn dat hij een van de meest scherpe en huiveringwekkende hip-hop albums aller tijden heeft gemaakt.
Met RZA als leverancier van de sinistere productie voor “Liquid Swords”, gaf GZA de hip-hop liefhebbers 12 nummers uit de hel (13 als je het solonummer van Killah Priest aan het einde meetelt). Van de griezelige openings-skit op “Liquid Swords” tot aan het huiveringwekkende “I Gotcha Back”, verheft GZA nooit zijn stem, maar laat hij methodisch straatwijsheid vallen, één regel per keer.
Tussendoor verschijnt Deck om “Cold World” te vermoorden, springt Method Man op om de show te stelen in “Shadowboxin’,” terwijl de Wally Don een tirade lanceert over Constantijn de Grote, Hendrik de 8e en Genghis Khan in “4th Chamber.”
Inspectah Deck heeft de meest indrukwekkende coupletten. Method Man heeft de beste flow in het spel. Ghostface is de beste verhalenverteller en de meest consistente. Raekwon bracht het beste soloalbum uit. Maar GZA is zonder twijfel de beste tekstschrijver van de Wu-Tang Clan en hij heeft het meesterwerk Liquid Swords gemaakt, een van de beste albums van de Wu-Tang Clan aller tijden.
2. Raekwon – Only Built 4 Cuban Linx…
Vrijgegeven: 1 augustus 1995
Label: Hard, RCA
Singles: “Heaven & Hell”, “Criminologie”, “IJsje”, “Regenachtige dagen”
Alleen Built 4 Cuban Linx… is het beste solo-album van Wu-Tang Clan. Verdomme, Alleen Built 4 Cuban Linx… kan beschouwd worden als een van de beste hip-hop albums uit de jaren ’90. Maakt niet uit, Alleen Built 4 Cuban Linx… hoort thuis bij de beste hip hop albums aller tijden.
Het is waarschijnlijk moeilijk om de impact van dit album te beschrijven zonder er werkelijk bij te zijn, maar ik weet dat alles veranderde toen The Purple Tape uitkwam. Nasty Nas veranderde in Nas Escobar, Biggie evolueerde van een kind uit Brooklyn dat overvallen pleegde naar een drugsbaas, AZ veranderde in Sosa terwijl Jay-Z eindelijk een voorbeeld had om Reasonable Doubt op te baseren.
Rappers beschrijven altijd hun albums als films of soundtracks, maar realistisch gezien komt maar een klein aantal van hen in de buurt van het niveau van The Chef. Van het reflectieve begin op “Striving For Perfection” tot de actiescène op “Criminology” en het hoogtepunt van het album op “Wu-Gambinos,” speelt elk nummer echt als een filmscène, met RZA’s dramatische productie als de filmscore van deze misdaadsaga.
1. Wu-Tang Clan – Enter the Wu-Tang (36 Chambers)
Uitgebracht: 9 november 1993
Label: Luid
Singles: “Bescherm je nek”, “Method Man”, “C.R.E.A.M.”, “Kan het allemaal zo eenvoudig zijn”
Enter the Wu-Tang (36 Chambers) is een van de drie beste hip-hop albums uit de jaren 90 – het staat op nummer één samen met Nas’ Illmatic en Dr. Dre’s The Chronic. Samen met deze twee geweldige albums heeft het debuut van Wu-Tang invloed gehad en de richting van hip-hop voor vele jaren daarna bepaald.
Als we alleen kijken naar de beats en rijmpjes – zijn er eigenlijk een paar soloalbums van Wu die beter zijn dan Enter the Wu-Tang (36 Chambers). Only Built 4 Cuban Linx… heeft veruit rijker productiewerk, Liquid Swords is een samenhangender project en Supreme Clientele is gewoon een over het algemeen beter album.
Maar Enter the Wu is waar het allemaal begon. De 9 solocarrières, de Wu-affiliates, de talloze groeps- en soloplaten, de miljoenen verkochte platen, de duizenden wereldtournees, de Hollywood-carrières, het is allemaal begonnen met dit.
Ik ga niet eens veel praten over RZA’s revolutionaire productiestijl die een enorme rol speelde bij het verleggen van de focus van de hip-hop naar de Oostkust. Of hoe we voor de eerste keer in de geschiedenis 9 ontzettend dope rappers op het podium hadden die samen rijmpjes spuugden. Of hoe alleen al de zakelijke onderhandelingen van The Abbott het opzetten voor toekomstige hiphop-ondernemers.
Het is allemaal tot in den treure besproken, dus er is eigenlijk maar één ding te zeggen – Enter the Wu-Tang (36 Chambers) is het beste Wu-Tang album aller tijden, punt.
