Weinig iconen in het hip-hop landschap hebben zoveel internationale bekendheid vergaard als Aubrey “Drake” Graham. De in Toronto opgegroeide ster heeft op briljante wijze de kloof tussen hip-hop, R&B en pop overbrugd om seismische golven in de muziekindustrie te creëren. Of het nu gaat om het melodische “Passionfruit” of het rap-zware “Knife Talk”, Drake’s vocale acrobatiek en kenmerkende stijl laten altijd een onuitwisbare indruk achter. De artistieke kwaliteit van deze Canadese tekstschrijver spreekt uit elk nummer, waardoor hij een onstuitbare krachtpatser is in de hedendaagse muziekscene.
Zijn discografie bevat opmerkelijke tracks zoals “One Dance”, die de grenzen tussen de wereldwijde dancescene en rap vervaagden; en “Headlines”, die zijn dominantie in het rapspel bevestigden. Dan heb je gepassioneerde nummers zoals “Teenage Fever”, waar hij zich met een eerlijke oprechtheid verdiept in liefdesscenario’s. Andere keren werkt hij samen met hip-hop zwaargewichten zoals Lil Yachty, Travis Scott en J. Cole om sonische wonderen te creëren zoals “Another Late Night”, “Fair Trade” en “First Person Shooter.”
Verhalenverteller, hitmaker en culturele beïnvloeder, het erfgoed van Drake is verankerd in zijn vermogen om muziek te creëren die wereldwijd resoneert bij het publiek. Maar hoewel zijn succes onbetwistbaar is, voedt zijn muziek zich vaak met controverse en introspectie, waardoor zijn nummers onderwerp zijn van gepassioneerde debatten onder fans. Hoe kan men de hits filteren om de echte parels te identificeren?
Laten we erin duiken, hier zijn de Top 30 Drake-nummers gerangschikt van slecht naar best.
30. What Would Pluto Do
Drake laat een kosmische vibe horen met “Wat zou Pluto doen”. Deze interstellaire hit laat Drizzy nadenken over zijn plek in de rap hiërarchie, terwijl hij speculeert over wat de ijzige dwergplaneet zou denken van zijn machtige zetten. Het heeft zware baslijnen, gelaagde vocalen en etherische synthesizers die ons meenemen op een reis door Drake’s universum. Toch komt het nummer tekort wat betreft tekstuele inhoud – het is eerder repetitief dan onthullend. Veel fanatieke Drake-fans waarderen de nonchalante uitstraling en charmante woordspelingen, maar toch scoort het laag vanwege de beperkte diepgang, op de 30e plaats in deze top-36-ranglijst. In het oneindige rijk van Drake’s discografie is het eerder een verre satelliet dan een heldere ster.
29. Bahamas Promises
Een diepe duik in de complexe psyche van Drake, een reis door zijn successen en beproevingen. Deze track is een lyrische odyssee, waarin Drizzy zijn ervaringen in het spel ontleedt. Het verhaal spreekt boekdelen over zijn evolutie, een aangrijpende getuigenis van hoe ver hij is gekomen sinds zijn “Degrassi”-dagen. Drake’s pen game werd chirurgisch op deze samenwerking, waarbij hij met elke regel kennis en introspectie liet vallen. De melodische ondertonen en sonische compositie balanceren perfect de zware inhoud, waardoor luisteraars kunnen meevibreren terwijl ze resoneren met zijn waarheid. “Bahamas Promises” is niet zomaar een lied; het is een blauwdruk, een hoofdstuk geschreven in audio over Drake’s reis in dit snelle leven genaamd hiphop.
28. Tried Our Best
Nu heeft deze track niet die gladde Drizzy Drake-charme die ons allemaal aan de haak heeft geslagen sinds ‘Forever’, snap je? Maar het is ook geen wegwerpproduct. Je voelt echt de worsteling van Aubrey, man. Hij probeerde van baan te veranderen, weg te breken van zijn gebruikelijke uitstraling en ons wat andere vibes te geven. Eerlijk gezegd is het niet zijn beste werk, maar het is ook geen ramp. Het zweeft een beetje in het midden van de groep, zonder genoeg impact te hebben zoals ‘God’s Plan’ of ‘One Dance’, maar slaagt er nog steeds in om zijn aanwezigheid te laten voelen met zijn rauwe emotie en oprechte lyrics. Hij heeft hier zijn best gedaan, maar we weten dat de 6 God bommen kan laten vallen als hij er echt voor gaat.
27. Members Only (feat. PARTYNEXTDOOR)
De samenwerking met mede-Canadees en OVO-artiest, PARTYNEXTDOOR, was een strategische muzikale zet die zijn vruchten heeft afgeworpen. De track straalt de relaxte cool uit die we gewend zijn van Drake’s zachtere kant, terwijl PND’s bijdrage de nodige scherpte biedt om de dingen interessant te houden. Tekstueel gezien is het typisch Drizzy – introspectief, openhartig praten doorspekt met subliminale boodschappen voor degenen in zijn innerlijke kring. Hoewel het misschien niet dezelfde radiospots heeft verdiend als sommige van zijn andere nummers, slaagt “Members Only” erin om Drake’s vermogen om de lijn tussen hiphop-bravoure en R&B-zanger te bewandelen, te omvatten. Elk niveau van Drake-fans kan erin meegaan. Er staan echter nog steeds enkele uitzonderlijke deuntjes in zijn uitgebreide discografie te wachten.
26. Best I Ever Had
Dit plaatste Drake ongetwijfeld op de kaart. Nu kijk, deze track staat niet in mijn persoonlijke top 10, maar we kunnen de impact ervan niet negeren. Het nummer werd uitgebracht in ’09 als onderdeel van zijn mixtape “So Far Gone”. Dit was Drizzy’s eerste grote commerciële succes en bereikte de tweede plaats in de Billboard Hot 100. De track liet Aubrey’s soepele mix van rappen en zingen zien, een benadering die later zijn carrière zou definiëren. Het is een oprecht nummer, waarin Drake regels brengt over een vrouw die hem steunt als niemand anders. Ongeacht hoe je denkt over Drizzy’s zachtere kant, “Best I Ever Had” liet zien dat hij vastberaden was in zijn artistieke stijl en niet bang was om af te wijken van traditionele masculiene hiphopverhalen. En het spel is sindsdien nooit meer hetzelfde geweest.
25. 7969 Santa
Een introspectief nummer, ondersteund door een mysterieus pakkend ritme, landt niet per se perfect. Drizzy bevindt zich in een verkenning van roem en fortuin, doorspekt met tonen van spijt en nostalgie. De zwaarte van de tekst, in combinatie met de minimalistische productie, laat je een beetje overweldigd achter. Het lijkt erop dat Drake meer wilde uitpakken, maar zichzelf daartoe niet in staat vond. Niet zijn beste werk, maar zeker een belangrijk stuk om Aubrey’s evolutie als artiest te begrijpen. Het is een complex stuk, dat verdere beluistering vereist om volledig te kunnen bevatten, maar het is duidelijk dat het niet zijn sterkste nummer is.
24. Amen (feat. Teezo Touchdown)
Een nummer dat resoneert met Drake’s bekende talent om kalme vibes te mengen met gedurfde beweringen, het is een samenwerking die zowel het evocatieve zingen van Teezo Touchdown laat zien als de onmiskenbare lyrische kunde van Drizzy. Toch ontbreekt het aan de blijvende impact van Drake’s top-anthems. De productie is vlekkeloos, maar het verlegt niet de grenzen op de manier waarop we Drake eerder hebben gezien. Het dient zijn doel als een solide track op een album, en hoewel het indruk maakt, schudt het niet echt de kamer op. Een waardige toevoeging aan de discografie van Drake, maar niet een die per se de geschiedenis in zal gaan als een klassieker.
23. 8am in Charlotte
Als je deze track over het hoofd hebt gezien, is het tijd om wakker te worden. Met zijn opvallende instrumenten en strakke teksten legt dit nummer een sterke claim neer, waaruit het vermogen van Drake als woordkunstenaar naar voren komt. De beat knalt, maar het is Drake’s tekstuele behendigheid die dit nummer laat opvallen in zijn uitgebreide discografie. Hij vuurt bars af als een automatisch geweer en spuwt introspectieve regels die licht werpen op zijn persoonlijke strijd en aspiraties. Het is een bewijs van zijn veelzijdigheid, waaruit blijkt dat hij zowel in de introspectieve nummers als in de clubhits kan schitteren. “8am in Charlotte” is een diepe duik in de geest van Drake, een oefening in zelfreflectie die echt raak is.
22. Headlines
Het nummer van Drake’s tweede project, “Take Care”. Toen het in 2011 uitkwam, waren hiphop-liefhebbers al afgestemd op de vibes van de 6 God, maar “Headlines” tilde het spel naar een hoger niveau. Geen twijfel mogelijk, dit nummer was Drake’s entree in dat hit-producerende gebied. De essentie van dit nummer ligt in zijn introspectieve toon gecombineerd met een nummer één haak – een formule die Drizzy’s handtekening zou worden. Geproduceerd door zijn maatjes, Boi-1da en Noah “40” Shebib, illustreerde “Headlines” het gepolijste en stemmige geluid van de Toronto scene. Toch moet je erkennen dat hoewel Drake tekstueel krachtigere coupletten had, geen enkele dezelfde aanstekelijke energie had als dit nummer. Het is misschien niet zijn rauwste, maar “Headlines” is waar we Drake’s potentieel zagen om de hitlijsten te domineren.
21. Daylight
Deze joint hier laat zien hoe divers Drake kan zijn. Terugkomend op zijn kenmerkende sombere vibes, springt hij op deze track met een zonnige stemming die net zo zeldzaam is als een goede graffitikunstwerk in een chique buurt. De beat heeft een lichtheid, de rijmpjes zijn wat vrolijker, het is alsof je Drake zijn winterjas ziet uitdoen. Maar, zoals altijd, is er een bepaalde onderstroom van melancholische realiteit. Maatje is niet bang om geluk te mengen met een vleugje verdriet, een geniale manier om ons eraan te herinneren dat zelfs in het heldere daglicht schaduwen op de loer liggen. Hij draait hier niet alleen rijmpjes, hij vertelt verhalen die de complexiteiten van het echte leven weerspiegelen. Maar hé, dat is Drake, de kunst van melodieus vertellen beheersend als geen ander.
20. Fear Of Heights
Drizzy is hier bezig met zijn beste koorddans act, terwijl hij door zijn persoonlijke angsten en carrièredruk navigeert. De sombere sfeer van dit nummer past goed bij Drake’s bekentenisteksten over zijn onzekerheden en geeft ons een glimp van de man achter de sterrenstatus. Maar eerlijk gezegd kan ik niet zeggen dat dit nummer een van zijn meest opvallende optredens is. Het zou die kenmerkende vonk van Drake kunnen gebruiken, weet je wel? Van die momenten die je met verbazing vervullen en je meeslepen in de sfeer. Toch is “Fear of Heights” typisch Drake omdat het bevestigt dat hij bereid is om emotionele kwetsbaarheid in de hiphop te verkennen. Het laat zien dat Aubrey zelfs wanneer hij niet op zijn best is, nog steeds een solide nummer kan uitbrengen.
19. Rich Baby Daddy (feat. Sexyy Red & SZA)
Hier presenteren we Sexyy Red en SZA. Dit nummer laat de hip-hop liefhebbers zeker bewegen. Drake heeft een talent voor het kiezen van de juiste samenwerkingen, en deze is geen uitzondering. De 6 God, Sexyy Red en SZA? Dat is een verleidelijk trio. Maar laten we eerlijk zijn: dit is niet het allerbeste van Drake. De beat is goed, het refrein is catchy, maar het mist die tekstuele diepgang waar we Drizzy van kennen. Props aan SZA en Sexyy Red voor het toevoegen van wat smaak, maar zelfs zij kunnen het niet naar het niveau van de top van Drake tillen. Het is de moeite waard om naar te luisteren, maar het bereikt niet de top van Mount Drizzy.
18. Wants and Needs (feat. Lil Baby)
Ayyo, je kunt Drake’s discografie niet bespreken zonder in de diepten van “Wants and Needs” te duiken, met Lil Baby. Uitgebracht in 2021 als onderdeel van de EP ‘Scary Hours 2’, is deze samenwerking een verkenning van de dichotome strijd tussen wereldse verlangens en spirituele behoeften. Drake navigeert gestaag door deze wateren met zijn kenmerkende introspectieve verzen vol bekentenissen, terwijl Lil Baby’s agressieve stijl voor het broodnodige contrast zorgt. Qua productie komen we een angstaanjagende trapbeat tegen die elke regel benadrukt. Het is misschien niet Drake’s meest memorabele nummer, maar “Wants and Needs” illustreert hoe hij niet bang is om zijn eigen motieven in twijfel te trekken in zijn muziek. Het bereikte de tweede plaats in de Billboard Hot 100, wat getuigt van de commerciële aantrekkingskracht ondanks het introspectieve thema. Grote waardering voor beide artiesten voor het brengen van die introspectieve hitte.
17. Calling For You (feat. 21 Savage)
Een rauwe samenwerking tussen Drake en Atlanta’s eigen 21 Savage. Dit nummer, dat uitkwam in de jaren 2020, laat beide artiesten op hun best zien, waarbij ze de dreiging en bravoure opvoeren om hun zware straatgeloofwaardigheid te weerspiegelen. Vol met levendig verhalen vertellen en krachtige punchlines laten Drake en 21 Savage een onberispelijke synergie zien die een extra laag authenticiteit aan het nummer toevoegt. Toch verandert het niet echt het verhaal of breekt het nieuwe grond in termen van sonisch experimenteren. In plaats daarvan bevestigt het de beproefde en ware kenmerken van beide artiesten en dient het als een bewijs van hun status in het spel.
16. Gently (feat. Bad Bunny)
Zonder twijfel een knaller. Deze gezamenlijke inspanning toonde Drakes talent voor internationale hip-hop fusion. In samenwerking met de Puerto Ricaanse artiest Bad Bunny bewoog Drizzy zich richting reggaeton, en bracht hij zowel in het Engels als in het Spaans coupletten ten gehore. De wisseling was niet alleen een aangename verrassing, het liet ook zien hoe veelzijdig deze man kan zijn. Bad Bunny’s kenmerkende Latin trap geluid combineerde naadloos met Drake’s Noord-Amerikaanse flow, en bewees dat deze twee over grenzen heen kunnen snijden als een mes door warme boter. Toch is dit niet het beste nummer van Drake, het is eerder een bijgerecht bij een maaltijd – je geniet ervan, maar het is niet het hoofdgerecht. Het bevindt zich comfortabel in het midden van deze lijst, als een bevestiging van Drake’s aanpassingsvermogen, maar niet zijn hoogtepunt in vaardigheid.
15. Spin Bout U
We betreden dat typische Drake-gebied. Deze track hier, het is Drizzy in zijn gevoelens, werkend aan die kenmerkende melodische flow over een sensuele beat die meer wendingen heeft dan een steegje in The 6ix. Drake, altijd een woordkunstenaar, weeft verhalen over liefde en hartzeer die je misschien wel naar buiten laten staren, nadenkend over het leven, liefde en alles daartussen. Toch heeft Drake, zelfs wanneer hij diep in zijn emoties zit, altijd dat vleugje zelfverzekerdheid. In “Spin Bout U” laat de man zien dat hij meer is dan alleen een rapper, maar een echte verhalenverteller die emotie in zijn rijmpjes kan brengen. Het is melancholische magie, zonder twijfel.
14. Knife Talk (with 21 Savage ft. Project Pat)
Dit is waar Drake’s affiniteit voor Zuidelijke rap tot uiting komt, door verbinding te maken met 21 Savage en Project Pat. Het nummer, afkomstig van Drake’s “Certified Lover Boy”, gaat helemaal over dat straatethos – geen zachte randjes hier. De kenmerkende duistere, dreigende productie zet het podium neer voor elke artiest om hun verhalende vaardigheden te laten zien. 21 Savage’s koude, dreigende flow snijdt door de beat als een heet mes; terwijl Project Pat een laag Memphis-gruis toevoegt, met de erfenis van Three 6 Mafia. Drake, hoewel niet geworteld in dezelfde achtergrond, staat zijn mannetje en bevestigt zijn kameleonachtige vermogen om zich aan te passen. Niet het beste in zijn catalogus, maar zeker een solide hit.
13. Teenage Fever
Het nummer van Drake’s afspeellijst project, “More Life”, dat in 2017 de overhand had in het spel. Bestrooid met een melancholische sample van J Lo’s “If You Had My Love”, is er een zekere nostalgie in het nummer dat terugverwijst naar gebroken harten van jongere jaren. Dit nummer was een ingetogen knaller, zonder alle toeters en bellen van Drake’s gebruikelijke hitlijsten. In plaats daarvan was het terug naar de basis met Drake’s kenmerkende introspectieve lyriek, omlijst door een stemmige, met R&B doordrenkte achtergrond. Het hoefde niet te schreeuwen om aandacht, het drukte eenvoudigweg rauwe emotie uit en liet zien dat Drake het talent heeft om levendige beelden met zijn woorden te schilderen. Een krachtige herinnering dat de 6 God bars kan spuwen en tegelijkertijd aan je hart kan trekken.
12. Virginia Beach
Dit is niet zomaar een lofzang op Drake’s liefde voor kuststeden, maar een bewijs van zijn lyrische bekwaamheid. Met vloeiende bars en melodieuze intensiteit mengt Aubrey de lijn tussen R&B en hip-hop, een kenmerkend spel in zijn regelschrift. “Virginia Beach” laat Drizzy nadenken over de dichotomieën van roem en liefde, zijn worstelingen met relaties allemaal verweven met artistieke subtiliteit. In een genre dat wordt gekenmerkt door stoerdoenerij, onderscheidt onze Canadese vriend zich door zijn bereidheid om zijn kwetsbaarheden bloot te leggen. Zijn lyrische inhoud, gehuld in gepolijste productie, herinnert ons aan de mogelijkheid van hip-hop om emoties op te roepen. Markeer deze track als een integraal onderdeel van de Drizzy kronieken. Bij elke luisterbeurt is de kans groter dat je jezelf verliest in het verhaal van Drake – het teken van een ware hip-hopmeester.
11. First Person Shooter (feat. J. Cole)
Drake gaat bar voor bar met J. Cole, een meesterzet die op nummer 9 in onze ranglijst belandt. Het is een ware verbale steekspel, waarbij twee hip-hop zwaargewichten lyrische klappen uitdelen, elke vers gevuld met krachtige poëzie. Drake’s introspectieve rijmpjes passen goed bij J. Cole’s doordachte lyricisme, een combinatie die pure poëzie is. De productie van het nummer, sfeervol met cinematografische ondertonen, onderstreept het rauwe verhaal en boeit luisteraars met zijn dynamische stroom. Hoewel het een opvallende track is, haalt het niet helemaal het niveau van Drake’s beste werk, wat getuigt van de buitengewone discografie van de 6 God. Toch laat “First Person Shooter” Drizzy en Cole op hun best zien, een samenwerking voor in de boeken.
10. IDGAF (feat. Yeat)
Een uitstekend voorbeeld van Drake’s aanpassingsvermogen. Hij verbindt zich met de tijdsgeest en werkt samen met Yeat, een opkomende figuur die zijn stempel heeft gedrukt met zijn eigenzinnige flows en ad-libs. Het nummer is een krachtige uiting, een gedurfde afwijzing van de haters die iets te zeggen hebben over Drake’s voortdurende heerschappij. Onze jongen uit de 6 is niet verlegen om een beetje schaduw te werpen, en wanneer hij samenwerkt met Yeat, ontstaat er een volkslied voor de onaangedane. Sommigen zouden kunnen beweren dat het zich op veilig terrein bevindt voor Drake’s repertoire, maar anderen zullen de vertrouwde bravado waarderen. Niet zijn beste, maar zeker een nummer dat je aandacht verdient.
9. Search & Rescue
Met “Search & Rescue” gaat Drizzy door met zijn experimenten op het gebied van R&B-geïnjecteerde hip-hop. Dit nummer toont de onberispelijke vaardigheid van de 6 God in het creëren van intieme verhalen die resonerend zijn voor luisteraars, waarbij hij lyrisch romantische avonturen weeft die vergelijkbaar zijn met het navigeren door een tumultueuze zee. De beat, zachter dan de gospelcollectie van je oma op zondag, raakt je recht in het hart, en Drakes expressieve levering verandert het in een sonisch meesterwerk van kwetsbaarheid. Het nummer mist de verwaandheid van zijn hits in de clubs of de bitterzoete nostalgie van zijn diepere nummers, en verankert daarmee het midden van de lijst. Hoe ver het ook verwijderd is van een nummer-één-hit, “Search & Rescue” bewijst Drake’s meesterschap in het samensmelten van genres en het verleggen van de grenzen van hip-hop.
8. Fair Trade (with Travis Scott)
Een sonische reis die de gave van de 6 God voor diepgaande introspectie combineert met de omgevingsgeluiden en esthetiek van de trap van Travis Scott. Geïntroduceerd door een melancholisch sample van “Mountains” van Charlotte Day Wilson, gaat de track helemaal over Drake’s opoffering van vriendschappen in de zoektocht naar succes, maar bevestigt het ook zijn onwrikbaar zelfvertrouwen. “Ik verloor je aan het spel, ik moet dat omhelzen,” spuugt hij met die klassieke introspectie van Drizzy. Toch is het de iconische La Flame die het verhaal omkeert, en die ijzige Houston-smaak toevoegt aan de mix, zijn duister melodische flow als een ijzige tegenpool van Drake’s verhitte verzen. “Fair Trade” is niet zomaar een lied, het is een schaakzet in de kunst van de hiphop, waarbij wordt getoond hoe twee giganten naast elkaar bestaan op hetzelfde niveau, elkaar bevechten in een rapspel waar alleen de sterkste verhalen overleven.
7. Jimmy Cooks (feat. 21 Savage)
Een emblematisch testament van Drake’s kameleontische vermogen om zich te bewegen tussen verschillende subgenres van hiphop. Hier werkt hij samen met 21 Savage, bekend om zijn dreigende flow en huiveringwekkende teksten. De twee artiesten bundelen hun krachten om een donkere, atmosferische track te maken, gevuld met trapbeats en onderbroken door Drake’s kenmerkende introspectieve mijmeringen en 21’s dodelijk serieuze voordracht. Desalniettemin slaagt het er niet in om de krachtige mix van hun individuele stijlen volledig te beheersen, vandaar de positie op de lijst. Ondanks het licht gemiste potentieel blijft het nog steeds een opmerkelijk voorbeeld van Drake’s bereidheid om samen te werken en zich te storten in verschillende stijlen in zijn eeuwige zoektocht naar hiphopgrootheid.
6. Slime You Out (feat. SZA)
Een perfect bewijs van de veelzijdigheid van Drake. Op dit nummer combineert Drizzy zijn rapvaardigheden met een R&B gevoel, waardoor een knaller ontstaat die zowel hard als soepel is. SZA vult het nummer perfect aan, met haar verleidelijke stem die niet alleen op de beat meegaat, maar er zelf eigenaar van wordt. Bovendien is de chemie tussen de twee voelbaar; je kunt de gezamenlijke creatieve energie uit elke regel voelen sijpelen, wat zorgt voor een betoverende luisterervaring. Van het verhaal tot de uitvoering is dit nummer Drake op zijn best, in samenwerking met een van de beste stemmen in de hedendaagse R&B. Een meesterzet. Geen twijfel mogelijk.
5. Rich Flex
Een nummer waarin Drizzy zijn kunde bewijst in de wereld van luxeleven en lyrisch pronken. Deze samenwerking is een flitsende uiteenzetting van materiële rijkdom en succes, waarbij hij zelfverzekerd een gevoel van prestatie uitstraalt dat alleen geclaimd kan worden door de 6 God zelf. Maar laat je niet misleiden – het nummer gaat niet alleen maar over het pronken met geld en luxe auto’s. Drake weeft ook een verhaal van persoonlijke groei en de obstakels die hij moest overwinnen om de top te bereiken. Zijn flow is net zo gepolijst als de Patek om zijn pols, moeiteloos glijdend over de weelderige instrumentatie. Toch dringt “Rich Flex” niet helemaal door tot de top van Drake’s discografie, ondanks de energieke uitvoering en eersteklas productie. Het is zeker een knaller, maar mist enigszins de emotionele diepgang die we van Toronto’s beste artiest gewend zijn.
4. Passionfruit
Herinner je je nog dat More Life uitkwam in 2017 en dat Drake zijn dancehall-invloeden liet zien? Dit was het nummer waardoor iedereen meedeed. Oude vertrouwde Drizzy zette zijn liefdesaffaire met Caribische muziek voort, en het was geweldig! Hij voegde elementen van deep house en popmuziek toe, wat resulteerde in een dansvloer-anthem dat afweek van zijn gebruikelijke zware beats. Maar laten we eerlijk zijn – dit nummer ging niet alleen over je voeten bewegen. Het ging ook over de turbulentie van langeafstandsrelaties, waarbij werd aangetoond dat onze jongen diepgaande tekst combineert met een pakkende, dansbare beat. Drake heeft veel knallers op zijn naam staan, maar “Passionfruit” blijft opvallen met zijn aanstekelijke groove en reflectieve boodschappen.
3. One Dance
Ey, herinneren jullie je nog “One Dance”? Deze track was overal in 2016, zelfs je oma deed een dansje op de familiebijeenkomst. Door dancehall vibes te combineren met UK funky elementen en Afrobeat ritmes, wist Drizzy echt de wereldwijde pulse te raken met deze track. Het is het soort plaat dat grenzen overschrijdt en elke luisteraar het gevoel geeft dat ze deel uitmaken van het 6ix team. Kyla en Wizkid voegden ook hun eigenheid toe, waardoor de track een authentiek gevoel kreeg. Bovendien was “One Dance” een nummer 1 hit die alle records brak. Drizzy liet zien dat hij zowel dansvloer anthems als emotionele ballads kan leveren, waarmee hij bewijst waarom hij een van de meest veelzijdige en invloedrijke artiesten is in dit hip-hop spel. Geen twijfel mogelijk, “One Dance” toonde het wereldwijde aantrekkingskracht en muzikale evolutie van Drake. Het is het toonbeeld van een moderne klassieker. De champagne papi heeft het groot gedaan met deze.
2. God’s Plan
Knipper met je ogen en je zou het missen, maar verscholen in het hart van Drake’s discografie, rond de hoogwaterstand, is “God’s Plan” te vinden. Dit nummer is geen toevalstreffer; het is een gedurfde uitspraak van Drake’s positie in het spel, een bewijs van zijn kracht om zowel de straten als de Billboard-hitlijsten te bewegen. Het nummer is als een sonisch manifest, met zijn pakkende hooks en verslavende beats die Drizzy’s baanbrekende mix van hip-hop en R&B weerspiegelen die hem naar de top van de rapgame heeft gebracht. Toch wordt het ook gekenmerkt door een ambivalente ondertoon, een weerspiegeling van Drake’s worsteling met zijn roem, fortuin en verlangen om een blijvende erfenis op te bouwen. Als cultureel artefact is “God’s Plan” een bewijs van Drake’s onbetwistbare stempel op het hiphoplandschap.
1. Hotline Bling
De hit van 2015, niet alleen een nummer één in de hitlijsten, maar ook een cultureel fenomeen, vermengt melancholie met een onweerstaanbaar soepele beat en laat Drake’s bedrevenheid zien in het combineren van emoties en groove. De poëtische inhoud, een aangrijpende verkenning van moderne relaties en het digitale communicatietijdperk, wordt gebracht met een stem die tegelijkertijd introspectief en assertief is. Drake’s melodische cadans, waarin kwetsbaarheid wordt verweven met een elegante, bijna nonchalante houding, wordt een middel voor de luisteraar om zich een weg te banen door de wisselende emoties van vroegere verbindingen en gewijzigde verwachtingen. Het nummer, hoewel onmiskenbaar pakkend, dient ook als een canvas waarop Drake een beeld schildert van verlangen, verhuld door een façade van emotionele autonomie. “Hotline Bling” staat dus niet alleen bekend als een muzikale hit, maar ook als een bewijs van Drake’s vermogen om kunst te creëren die herkenbaar, ritmisch betoverend en emotioneel indringend is, waarmee hij zijn stempel drukt in de annalen van de muziekgeschiedenis.
