De jaren ’90 zorgden voor twee grote verschuivingen in de hip-hop; de G-Funk beweging en de opkomst van de Wu-Tang Clan. Terwijl de eerste achter Dr. Dre’s synthesizers stond, bracht de laatste, uit Staten Island en Brooklyn, rauwe, onvervalste rauwheid in elke microfoon die ze bestormden. De negenkoppige benadering van rap van de Wu – ontstaan uit de geesten van onder anderen RZA, GZA, Ghostface Killah en Method Man – creëerde niet alleen nummers, maar sonische cyclonen die de boel opschudden en het water van de mainstream rap vertroebelden.
“Wu-Tang: 7e Kamer” bewees dat deze groep niet alleen een clan was, maar een leger, waarbij de teksten van elk lid sneden als de fijnste zwaarden van Shaolin. “C.R.E.A.M.”, een strijdkreet die het credo van de Wu zou worden, ging van introspectieve coupletten naar opvallende refreinen zonder zijn straatauthenticiteit te verliezen. “Zware Bestraffing” toonde het verteltalent van de Wu, waarbij ze panoramische beelden schilderden van het straatleven in het New York van de jaren ’90. “Grindgroeve” toonde hun vermogen om het hiphopgenre te buigen, door er dikke lagen funk aan toe te voegen.
Maar de Wu-Tang obsessie draait niet alleen om de hoogtijdagen van de jaren ’90 met albums zoals “Enter the Wu-Tang (36 Chambers)” en “Wu-Tang Forever”. Het strekt zich uit naar het nieuwe millennium met “The W”, “Iron Flag” en “A Better Tomorrow”, albums waarop de Clan danste met nieuwe geluiden en samenwerkingsverbanden, terwijl hun lyrische zwaarden vlijmscherp bleven.
Het genie van de Wu-Tang Clan ligt niet alleen in individueel talent, maar ook in de schurende chemie die voortkomt uit hun eigenaardigheden. Hun discografie, gevuld met martial arts-metaforen, gangland-narratieven en filosofische bespiegelingen, dient als een saga van hun evolutie als kunstenaars, hun invloed gestempeld op elke hoek van de hiphopmuziek. Dus laten we erin duiken. Van de rauwe furie van “Bring Da Ruckus” tot het invloedrijke realisme van “C.R.E.A.M.”, hier zijn de Top 50 Wu-Tang Clan-nummers gerangschikt van slecht naar best.
50. Never Let Go
Op nummer 50 en een beetje in de schaduw, hebben we “Never Let Go”. Met RZA die zijn productievaardigheden laat zien, is deze track als een Eskimo die de Sahara-woestijn betreedt, het is koud, maar de hitte staat aan. Het ontbreekt aan de gebruikelijke vuiligheid en gruis, maar het wordt gered door Rule’s vloeiende flow en de aangrijpende lyriek die balanceert tussen bravoure en kwetsbaarheid. Het is een subtiele herinnering dat de veelzijdigheid van Wu-Tang niet onderschat moet worden – ze kunnen die soulvolle vibes rocken en toch de microfoon laten roken. Hoewel het misschien geen track is die voor opschudding zorgt, is het een Wu-stuk dat hun vermogen toont om te experimenteren met emotionele diepgang en tedere verhalen.
49. Biochemical Equation
“Biochemische Vergelijking”, belanden op de lagere rang van deze top 50 Wu-Tang Clan nummers lijst, is niet de ergste maar heeft nog steeds wat pit. Deze samenwerking met Dreddy Kruger lijkt op een B-kant uit het gouden tijdperk van de Wu, met RZA en MF DOOM die wetenschap spuwen over RZA’s kenmerkende stoffige beats. RZA gaat er hard in met die obscure verwijzingen waar we van houden, terwijl DOOM zijn cartoonachtige schurkenpersonage met flair brengt. Maar hoewel de MC’s zich staande houden, is de productie een beetje gedempt in vergelijking met hun rauwe klassiekers zoals “C.R.E.A.M.” of “Triumph”. Het is zeker een B-klasse knaller, maar het is Wu-Tang, en zelfs hun minder vette nummers hebben nog steeds die Shaolin-charme.
48. Slow Blues – Instrumental
“Slow Blues – Instrumental” is één van die zeer onderschatte Wu-Tang pareltjes. Hoewel het misschien niet de spitsvondige punchlines bevat die typerend zijn voor het repertoire van de Clan, fluistert deze instrumentale track van het album “Wu-Tang Meets the Indie Culture Vol. 1” zijn eigen verhaal. Gemaakt door Bronze Nazareth, een Wu-affiliate met een voorliefde voor beats doordrenkt met soul, bereikt het rijkdom door middel van eenvoud, leunend op een verleidelijke blues sample en rauwe, boom-bap drumritmes. Het is een bewijs van de diepte en diversiteit van Wu-Tang, waaruit blijkt dat zelfs wanneer ze niet tekstueel aanwezig zijn, hun geest onmiskenbaar wordt gevoeld. Op zichzelf al een knaller, maar toch nog ver verwijderd van de topklassiekers van Wu-Tang.
47. C.R.E.A.M. (Cash Rules Everything Around Me) – Radio Edit
“C.R.E.A.M. (Cash Rules Everything Around Me) – Radio Edit” is een briljant nummer en het staat niet voor niets op nummer één op deze lijst. Het nummer is onmiskenbaar Wu, met die rauwe, puurheid van de boom-bap, dankzij RZA, een beat zo rauw als een winter in New York. De Genius Raekwon begint het nummer met zijn verhaal over opgroeien in bendes, daarna is Inspectah Deck aan de beurt voor de tweede verse, zoals alleen hij dat kan. Maar het is Method Man die de show steelt, met het tijdloze refrein “Cash Rules Everything Around Me”. Het is sociale commentaar, het is autobiografie, het is straatkennis – het is alles wat hiphop zou moeten zijn. C.R.E.A.M. is een anthem voor de strijd, een bewijs van de magie van Wu-Tang en het bewijs van de kracht van hiphop. Het is slechts één product van de Wu dynastie en het is de gouden standaard voor elke MC die naar de troon streeft.
46. Impossible (feat. RZA, U-God, Ghostface Killah & Tekitha)
“Onmogelijk,” yo! Deze track is krachtig, het is Wu-Tang die losbarst, de onmogelijkheden omarmt en erdoorheen raast. Met coupletten van U-God, Ghostface Killah en RZA is de Shaolin-spirit sterk aanwezig, elke MC vertelt verhalen over vastberadenheid, overleven en wijsheid. U-God’s apocalyptische beelden, Ghostface’s rauwe emotie en RZA’s filosofische bars – het is een bedwelmende mix. Laten we ook niet vergeten om Tekitha, haar soulvolle refrein is als een oase in het ruige landschap van het nummer. De magie van “Onmogelijk” ligt in de balans, de zachtheid van Tekitha’s stem tegenover het hardcore lyricisme van de Clan. Toch slaagt de track er niet in om het niveau van hun meest iconische knallers te bereiken. Het is nog steeds Wu, maar er is een gevoel van gemiste potentie.
45. Pearl Harbor (feat. Ghostface Killah, Method Man, RZA and Sean Price)
Als het gaat om Wu-Tang’s “Pearl Harbor”, hebben we het over een nummer dat onmiskenbaar opvalt in hun discografie. Samengesteld met dodelijke tekstschrijvers zoals Ghostface Killah, Method Man, RZA en de overleden Sean Price, is dit lied een strijdtoneel waarbij de bars dienen als kogels. Elke MC geeft alles wat ze in huis hebben en brandt om de beurt het ritme af met hun kenmerkende flows. Ghostface’s rauwe emotie, Method Man’s soepele delivery, RZA’s cerebrale rijmpjes en de onverschrokken rauwheid van Sean Price – het is een bewijs van de muzikale diversiteit van de groep. Maar vergis je niet, ondanks dat het een herdenking is van hun tragische verleden, voelt het totaal niet als een memoires uit de oorlog. In plaats daarvan is het een verklaring van gehardheid en ervaring in de strijd, iets wat alleen zwaargewichten zoals Wu-Tang voor elkaar kunnen krijgen. Echter, ondanks al zijn vuurkracht heeft het wel zijn gebreken, en dient het meer als bewijs van de volharding van Wu-Tang dan als een baanbrekend nummer.
44. A Better Tomorrow (feat. Inspectah Deck, Masta Killa, U-God, RZA & Method Man)
“Een Betere Toekomst” van het album met dezelfde naam van de Wu-Tang Clan uit 2014 is een degelijk nummer waarin Inspectah Deck, Masta Killa, U-God, RZA en Method Man te horen zijn, maar het kan niet tippen aan de gruizige, rauwe energie van hun vroegere werk. Hoewel het nummer tekstueel solide is, lijdt het onder overproductie waardoor de ruige sfeer waar de Clan bekend om staat, verloren gaat. RZA’s productie, doorgaans een uitblinker, voelt hier te gepolijst aan. De beat mist de gruis en scherpte van zijn vroegere werk. Toch heeft het nummer zijn sterke punten, Method Man en Masta Killa bewijzen dat ze nog steeds overtuigend vurige bars kunnen spitten. Het is zeker geen achteruitgang, maar het is niet het iconische Wu-geluid waar de meeste fans op hoopten.
43. Shame On a Nuh (feat. Raekwon, Ol’ Dirty Bastard & Method Man)
Aye, allemaal, laten we het hebben over “Shame On a Nuh,” een provocerend getitelde Wu-track die niet geschikt is voor zwakkelingen. Deze rauwe Wu-Tang Clan-vibe bevat Raekwon, Ol’ Dirty Bastard en Method Man die hun spel spuwen, elk met hun meeslepende, elektriserende verzen – het is live, het is gedurfd, het is Wu. Method Man’s rauwe punchlines maken je enthousiast, terwijl Raekwon’s lyrische tovenarij betovert. Laten we Ol’ Dirty Bastard echter niet vergeten. Zijn unieke flow en onverontschuldigende lyriek zijn de kers op de taart. Maar weet je, in vergelijking met de andere verbluffende Wu-Tang-cuts bereikt het niet helemaal het topniveau. Dat vermindert echter niet de relevantie ervan, het blijft een bewijs van de scherpte en veelzijdigheid van de groep.
42. Older Gods (feat. Ghostface Killah, Raekwon & GZA)
“Oudere Goden” met Ghostface Killah, GZA en Raekwon, van het tweede album “Wu-Tang Forever” van Wu-Tang Clan, toont de voorliefde van de Clan voor de leer van de Five-Percent Nation en straatgerichte teksten. De productie hier, verzorgd door RZA, is van topkwaliteit en hypnotiseert luisteraars met een spookachtige pianoloop en break-beat drumritme. Ghost, GZA en The Chef wisselen coupletten uit over de harde realiteit van het leven in de projecten van Staten Island, waarbij ze ingewikkeld woordspel in hun teksten verwerken. Hoewel het misschien geen nummer 1-hit is, heeft de rauwheid en lyrische behendigheid van de track “Oudere Goden” een geliefde positie in Wu-Tang’s discografie gegeven. Je bent echt geen echte Wu-Tang fan als je niet op deze track vibet!
41. If Time Is Money (Fly Navigation) [feat. Method Man]
“Als Tijd Geld is (Fly Navigation)” is een duidelijk door Method Man gekleed nummer, waarin de Shaolin rapper zijn alles-of-niets houding, zijn heldere flow en zijn onverslaanbare woordspelingen laat zien. Zijn vermogen om grootspraak te combineren met levendige beelden blijft een hoogtepunt. De rauwe productie vult de tekstuele inhoud verder aan en bewijst opnieuw de productievaardigheden van de Wu. Sommigen zullen beweren dat het de rauwe kracht van de vroege klassiekers van de Wu mist, maar het heeft genoeg impact om hoofden te laten knikken. Het is een bewijs van de capaciteit van Method Man om individueel te schitteren en benadrukt dat hoewel Wu-Tang een sterrenteam is, de leden nog steeds bars kunnen droppen als een eenzame wolf op elk moment.
40. Protect Ya Neck (The Jump Off) (feat. Inspectah Deck, Raekwon, Method Man, Masta Killa, RZA, Ghostface Killah, U-God, Cappadonna & GZA)
“Protect Ya Neck (The Jump Off)” is meer dan alleen maar een knaller; het is een strijdkreet, een oproep tot wapens die een nieuwe standaard stelde voor lyrische excellentie toen het uitkwam. De collectieve chemie van Inspectah Deck, Raekwon, Method Man, Masta Killa, RZA, Ghostface Killah, U-God, Cappadonna en GZA is ronduit stratosferisch en iconisch. Het nummer flitst heen en weer tussen verschillende stijlen en flows, waarbij de unieke krachten van elk lid worden getoond en ze worden samengevoegd tot een ruwe, ritmische tapijt van straatgruis. Bovendien onderstreept RZA’s rauwe, minimalistische beat het lyrische spel perfect, waardoor het woordspel kan schitteren. Het is niet zomaar een lied; het is een bewapende demonstratie van de Wu in volle effect. De ‘Clan kwam niet alleen maar; ze waren hier om je nek te beschermen. Woord is bond!
39. Uzi (Pinky Ring) (feat. U-God, Raekwon, Ghostface Killah, RZA, Method Man, Inspectah Deck, Masta Killa & GZA)
Als het gaat om klappers die je eraan herinneren waarom Wu-Tang Clan niks is om mee te sollen, springt “Uzi (Pinky Ring)” eruit in het midden van deze lijst. Verschenen op het album “Iron Flag” uit 2001, is het nummer een ruwe vertaling van de kenmerkende rauwheid van de Clan aan de oostkust, opgekruid met een collectief talent voor teksten dat vuur uitstraalt. Met een onvergetelijke vers van U-God in de openingszin neemt het nummer je mee op een reis door de straatverhalen van Raekwon, het levendige vertellen van Ghostface Killah en de gevatte punchlines van Method Man. Wanneer RZA, Inspectah Deck, Masta Killa en GZA op de beat springen, is het een lyrische aanval. “Uzi (Pinky Ring)” geldt als een bewijs van de blijvende kracht van Wu-Tang en zoals gebruikelijk is het gruizig, hard en onverschrokken oostkust tot op het bot. Puur, ruw en ongecensureerd – precies zoals fans hun Wu-Tang willen.
38. Put Your Hammer Down (feat. Ghostface Killah, Method Man, Inspektah Deck, U-God, Raekwon & GZA)
“Zet je hamer neer” is een ware parel in de discografie van de Wu-Tang Clan die niet genoeg erkenning krijgt. Deze track bevat een indrukwekkende line-up van Wu-bondgenoten, waaronder Ghostface Killah, Method Man, Inspectah Deck, U-God, Raekwon en GZA. Elk van hen voegt hun eigen kenmerkende smaak toe aan de track, waardoor het de diepgaande veelzijdigheid en samenhang van de Clan laat zien. De beat hier is een meeslepende, dreigende mix van ruige basslines en scherpe snares, wat een perfect canvas biedt voor de lyrische oorlogsvoering van de Clan. Ghostface Killah en Raekwon’s straatwijze verhalen staan centraal, aangevuld door Method Man’s charismatische voordracht en GZA’s filosofische wijsheid. Desalniettemin is het niet het beste moment van Wu, met enkele zinnen die de impact missen die we gewend zijn. Ondanks dit blijft het een waardige toevoeging aan hun gewaardeerde discografie.
37. Severe Punishment (feat. U-God, GZA, Raekwon, RZA & Masta Killa)
“Ernstige Bestraffing”, een opvallend nummer van het dubbelalbum ‘Wu-Tang Forever’ van Wu-Tang, toont de lyrische bekwaamheid van de Clan. U-God trapt het nummer af met een koud, scherp couplet, gevolgd door lyrische titan GZA wiens rijmen wijsheid en diepgang uitstralen. Raekwon brengt die rauwe, gruizige energie die in balans wordt gebracht door RZA’s diepgaande, filosofische verzen. Masta Killa sluit de stoet af met zijn uniek ritmische levering. Het sinistere instrumentale onderstreept de ernst van hun lyrische aanval en creëert een spookachtige achtergrond voor de scherpe afbeeldingen van stedelijke realiteiten. Deze knaller is geen loze bedreiging – het deelt ernstige bestraffing uit in de vorm van auditieve klappen. Een uitstekend voorbeeld van het vermogen van Wu-Tang om rauwe straatpoëzie naadloos te vermengen met krachtige filosofische ondertonen.
36. Drunk Tongue (feat. Killa Sin)
“Drunk Tongue” is een intrigerend nummer dat Killa Sin als gastartiest heeft, bekend van zijn werk met Killarmy. Nu moet gezegd worden, dit is geen topklasse Wu maar het is ook geen onderaan de lijst. Het is een bewijs van de experimentele aard van de Clan, bereid om hun sonische universum uit te breiden met minder bekende stemmen. Killa Sin brengt die Staten Island smerigheid met zijn productieve, vloeibare flows en schorre stem. Minpunt? Het ontbreekt aan de energie van een kaskraker van Wu. Het zou wel wat kunnen gebruiken van RZA-geproduceerde beats, of een vleugje van Method Man’s onvergetelijke oneliners. Toch is het een essentieel stuk dat helpt om de Wu-Tang puzzel compleet te maken. Het is een vitaal onderdeel, net als de ondergewaardeerde metrolijnen die de buitenwijken verbinden met het hart van New York City.
35. For Heavens Sake (feat. Inspectah Deck, Masta Killa & Cappadonna)
“Voor de liefde van de hemel” van het album ‘Wu-Tang Forever’ brengt Inspectah Deck, Masta Killa en Cappadonna samen. En laten we het hebben over die gruizige, rauwe beat. Een door A-style geproduceerde track die de belichaming is van het beste tijdperk van Shaolin. Inspectah Deck trapt af, spint metaforische dynamiet met dat pen-spel. Toch is het de opvallende levering van Masta Killa die ervoor zorgt dat je teruggaat, met een koude portie lyrisch vergif. Cappadonna, het quasi-Wu-lid, laat de stok niet vallen; hij voegt een oprechte straatkant toe aan de track. Over het geheel genomen is “Voor de liefde van de hemel” als een pure distillatie van klassiek Wu-Tang complex lyrisme ondersteund door een duistere beat – een genot voor de hip-hopkenner. Het is goed, maar kan het op tegen de giganten in de Wu-catalogus? Dat moet besproken worden.
34. Ya’ll Been Warned (feat. Method Man, RZA, Inspectah Deck, Raekwon & Masta Killa)
“Ya’ll Been Warned” is een van die nummers die je kippenvel bezorgen, snap je? We hebben het hier over een samenwerking die Wu-Tang’s rauwe vertelstijl verenigt met hun ongeëvenaarde lyrische vaardigheden. Method Man, RZA, Inspectah Deck, Raekwon en Masta Killa, ze doen het allemaal goed op deze knaller, elk met hun unieke stijl achter de microfoon en bijdragend aan de sfeer. “Ya’ll Been Warned” vertegenwoordigt de toewijding van Wu-Tang Clan aan persoonlijke en politieke commentaar, naadloos vermengd met hun unieke ethos van East Coast straatwijsheid. Dit nummer heeft die rauwe, gruizige smaak van het negende kamer, die je kunt verwachten van de killer bees. Het is niet hun meesterwerk, maar het is weer een voorbeeld van de constante hitte van Wu-Tang.
33. I Can’t Go to Sleep (feat. Ghostface Killah, RZA & Issac Hayes)
“Ik kan niet gaan slapen” is een van de meest zielopenbarende nummers van Wu-Tang en het is geen kleinigheid om eroverheen te slapen. Ghostface Killah en RZA’s emotioneel geladen coupletten smelten naadloos samen met de soulvolle zang van Isaac Hayes, waardoor een melancholische ode ontstaat die diep resoneert. Ingetogen door de tragedie in Harlem, presenteert dit nummer hip-hop als een platform voor maatschappijkritiek, waarbij de bittere realiteiten van het gettoleven met poëtische rauwheid worden geconfronteerd. Ondanks de grimmige inhoud brengt RZA’s melancholische productie een onverwachte schoonheid naar voren, met de violen die een spookachtige, droomachtige kwaliteit injecteren. Het is een buitenbeentje binnen de discografie van Wu-Tang, waarin de artistieke veelzijdigheid van de Clan en hun ongeëvenaarde vermogen om pijn in kunst te transmuteren worden gedemonstreerd. Dit is geen normale hip-hop track, het is Wu-therapie, man.
32. Hood Go Bang! (feat. Redman and Method Man)
“Hood Go Bang!” barst los met zowel tekstuele als muzikale vuurkracht, met in de hoofdrol het dynamische duo Method Man en Redman. Het nummer staat op het album ‘The Saga Continues’ van Wu-Tang, dat is gemaakt door Mathematics, de langdurige DJ van de Clan. Deze knaller blaast nieuw leven in de energie van de oude school hip-hop die we de afgelopen jaren hebben gemist. Red en Meth wisselen snelle coupletten uit, hun woorden scherp als een zwaardveeg van een Shaolin. De minimale, drumzware instrumentatie van de beat geeft ruimte aan hun tekstuele behendigheid en punchlines, en echoot de begindagen van kelder-cyfers en straatfeesten. Toch, hoe geweldig dit nummer ook is, het weet niet helemaal de magie van Wu-Tang’s gouden tijdperk vast te leggen. Solide, maar niet spectaculair, het behoudt zijn plek in de discografie van de Clan.
31. Rules (feat. RZA, Ghostface Killah, Inspectah Deck, Masta Killa, Streetlife, Raekwon & Method Man)
“Regels”, genesteld in het tapestry van tracks van Wu-Tang Clan, combineert scherp verwoorde raps met een aanstekelijke rauwe groove. De beat, doordrenkt met oriëntaalse flairs door RZA, zet het toneel voor Wu-Tang’s diverse roster van rappers. Ghostface Killah, een titan van verhalenvertelling, spint verhalen van straatwijsheid, terwijl Inspectah Deck, de onbekende held, een goed gemaakte lyrische meesterklas biedt. Masta Killa en Streetlife droppen hun kenmerkende ruige verzen, terwijl de charismatische uitstraling van Raekwon en Method Man een middelpunt vormt. Maar het is de synergie tussen deze verschillende stemmen die het levensbloed in hun lyrische ecosysteem pompt. Deze track belichaamt waar Wu-Tang voor staat: onwankelbare eenheid in het gezicht van tegenspoed, een crew die het moeilijke pad van het leven bewandelt, gebonden door ijzersterke overlevingsregels. Je kunt niet over Wu praten zonder “Regels” te erkennen. Als je het niet weet, weet je het nu.
30. Meteor Hammer (feat. Ghostface, Action Bronson, & Termanology)
“Meteor Hammer” is een brandende uitsnede uit “Legendary Weapons” van 2011, en het kreeg een goede verspreiding met Ghostface Killah, Action Bronson en Termanology op de spit. De beat, een griezelige loop, half drum, half klokkengelui, is puur Wu, vol mystiek en dreiging. Ghostface, altijd snel met een stoot, steelt de show terwijl Bronson en Termanology zich staande houden. Actions couplet, boordevol visuele voedselreferenties, bevestigt zijn status als fijne rap. Termanology, hoewel het minst bekend, bewijst dat hij met de titanen kan meerijden. Dat gezegd hebbende, het is geen memorabele Wu-killer zoals “Protect Ya Neck” of “C.R.E.A.M”, maar het is een solide samenwerking die laat zien dat Wu kan evolueren. De Shaolin heeft het nog steeds, allemaal.
29. Method Man (feat. Method Man) – Home Grown Version
De “Method Man – Home Grown Version” is een interessante uitstap van het gebruikelijke grimmige geluid van Wu-Tang. Het is als struikelen over een achteraf steegje waar de unieke lyrische vaardigheid van Method Man centraal staat. De track behoudt een losse, freestyle aard, waardoor Meth heen en weer kan bewegen tussen het sinistere en het lichtelijk komische met zijn kenmerkende humor. De ‘Home Grown Version’ brengt een andere geur met zich mee door de funky, vintage geluiden die ver verwijderd lijken van Shaolin, maar toch die lyrische hitte hebben waar we allemaal van genieten. Het scoort niet hoger omdat het in vergelijking met andere Wu-klassiekers meer een zijstap is dan een sprong vooruit – toch is het een nummer dat het waard is om uit de verzameling te trekken.
28. Lesson Learn’d (feat. Inspectah Deck and Redman)
Oké, laten we in deze track duiken. “Lessen geleerd” bevat Wu-Tang’s oprichtend lid Inspectah Deck en de vurige Redman. Deze track is een meesterklasse in hard-hitting lyriek die doordrenkt is met inzichtelijke wijsheid. Het is als een ouderwetse cipher waarbij de beats dreunen, de rijmpjes snijden en de wijsheid stroomt. Deck komt met zijn kenmerkende analytische flow, slingert bars vol slimme woordspelingen en scherpe inzichten. En dan Redman, die woeste emcee uit Brick City, daalt neer als een storm en draait gedachtenbevorderende metaforen met zijn onmiskenbaar rauwe voordracht. De beat is laag, troebel en dreigend, met een eenvoudige maar diepe groove die de woorden laat stralen. Het is niet de meest iconische track van de Clan, maar het is een vette plaat die puur onvervalste hiphop is, zonder kunstmatige toevoegingen, snap je?
27. C.R.E.A.M.
“C.R.E.A.M.” (wat staat voor “Cash Rules Everything Around Me”) is een gecertificeerde klassieker van het adembenemende debuutalbum “Enter the Wu-Tang (36 Chambers)” van de Wu-Tang Clan. Deze samenwerking hier is de ware definitie van de ruwe esthetiek van de oostkust waar de Clan bekend om werd. Met Raekwon die opent over de harde realiteit van het leven in de projecten en Inspectah Deck die scherp snijdt met een aangeboren straatwijsheid, is het meer dan alleen een nummer – het is een gemoedstoestand. Voeg daarbij de rauwe tekstuele meesterschap met een piano riff die even spookachtig als verslavend is en een refrein van Method Man dat iedereen aan het knikken brengt, en je hebt een hoeksteen van hip-hop. Wu schilderde een compromisloos portret van de stedelijke strijd en onderwees zowel de straatwijzen als de oningewijden. Dat is de kracht van de Wu, baby!
26. Protect Ya Neck (feat. RZA, Method Man, Inspectah Deck, Raekwon, U-God, Ol’ Dirty Bastard, Ghostface Killah & GZA) – Shao Lin Version
Aye yo, “Protect Ya Neck (Shao Lin Version)” is niet zomaar een nummer, het is een heel verdomd manifest, een krachtige verklaring van de rauwe en ongefilterde ethos van Wu-Tang. Uit het niets gelanceerd op de radio in NYC, bevat dit nummer alle 8 originele Clan-leden, een zeldzame en krachtige formatie. RZA aan het roer die die ruige, lo-fi klankwereld creëert die het handelsmerk van Wu-Tang zou worden. Van Method Man’s charismatische bravoure tot GZA’s complexe verhalen, de variatie is waanzinnig indrukwekkend. De agressie van het nummer, doorspekt met martial arts-metaforen en rauwe straatverhalen, vestigde de Wu als een crew die te bijzonder was om te negeren. Het beschermt niet alleen je nek, het grijpt je bij de keel. Maar onthoud, ijzer scherpt ijzer. Hou je spel scherp. Vrede.
25. People Say (feat. Redman)
Yo, dit is geen gewone vriend! De balans die de Shaolin monniken vinden tussen boom-bap traditionalisme en futuristische overpeinzingen over de goddelijke en duistere mysteries van het universum heeft hen altijd onderscheiden. ‘People Say’ is een uitstekend voorbeeld. Redman die zich bij de groep voegt, was een geniale toevoeging, zijn schorre stem en onvoorspelbare flow passen perfect bij de gepolijste zwaarden van de Wu-leden. Als beatmaster kwam Mathematics met die Wu-essentie, hij vulde een zielvolle boom-bap-stijl productie aan met een sterke nadruk op de Wu-kungfu mystiek. Het is het soort nummer dat je terugbrengt naar ’93, maar toch fris genoeg blijft voor de hedendaagse scene. Op typische Wu-manier bewijst ‘People Say’ dat hun wijsheid en woordspeling nog net zo scherp en relevant zijn als altijd. Maar nog steeds, moet je ze niet onderschatten.
24. After the Laughter Comes Tears – Tearz Vocal
“Na het lachen komen tranen – Tearz Vocal” is een van die onbekende diepe cuts, fam. Verstopt in de hoeken van het legendarische debuutalbum van Wu-Tang, graaft deze track diep in de veelzijdige dynamiek van de groep. RZA’s rauwe productie, waarin een sample van Wendy Rene wordt vermengd met ruige drumloops, omlijst twee verwoestend kwetsbare coupletten van Ghostface Killah en Raekwon. Ghost’s verhaal over de schietpartij van zijn broer komt aan als een stomp in de maag, terwijl Chef’s verhaal van wantrouwen en fatale gevolgen je met de rauwe werkelijkheid tegen je hoofd slaat. Het is een ondergewaardeerde parel die de vaardigheid van de Clan belicht om emotie en verhaal in hun vaak harde teksten te verweven. Niet hun meest populaire nummer, maar essentieel om de diversiteit van deze iconische groep te begrijpen.
23. Cash Still Rules / Scary Hours (Still Don’t Nothing Move but the Money) (feat. Raekwon, Method Man & Ghostface Killah)
“Cash Still Rules / Scary Hours” van het veelal genegeerde dubbelalbum uit 1997 van de Wu-Tang Clan, “Wu-Tang Forever,” is een rauwe, viscerale track. Ondanks zijn lagere positie op deze lijst, vergis je niet, deze track slaat hard met een urgentie die exemplarisch is voor de rauwe aantrekkingskracht van de Wu. Met de verbale behendigheid van Raekwon, Method Man en Ghostface Killah laat de track een ingewikkeld verhaal buiten beschouwing en kiest in plaats daarvan voor een compromisloze verkenning van de alomtegenwoordige invloed van geld. De grimmige lyriek, geworteld in levendige straatverhalen, brengt een voelbare intensiteit met zich mee en neemt luisteraars mee naar de ruige onderbuik van Shaolin. Deze hit heeft misschien niet het mainstream appeal van “C.R.E.A.M.,” maar zijn ontembare geest en ongefilterde eerlijkheid bevestigen zijn status als een waardevolle toevoeging aan de uitgebreide discografie van de Clan.
22. It’s Yourz (feat. Raekwon, U-God, RZA, Inspectah Deck & Ghostface Killah)
Oké, laten we het hebben over “It’s Yourz,” van het dubbele meesterwerk “Wu-Tang Forever” van Wu. Op deze track laten Raekwon, U-God, RZA, Inspectah Deck en Ghostface Killah juwelen vallen op een glorierijk dreigende beat geproduceerd door RZA. Het nummer is een vurige bevestiging van Wu’s dominantie over hip-hop, waarbij elke MC ingewikkelde flows afvuurt als semi-automatische geweren. Raekwon en Ghostface verbluffen met hun gepatenteerde maffiose verhalen, terwijl U-God’s rauwe delivery en Deck’s cerebral bars zorgen voor de perfecte tegenbalans. RZA’s dreigende productie, compleet met een huiveringwekkend vocaal sample van New Birth, tilt het geheel naar een gruizige, cinematische beleving. Geen wonder dat het een favoriet blijft bij de fans – dit is Wu-Tang op hun creatieve hoogtepunt.
21. Wu-Tang: 7th Chamber – Part II (feat. GZA, Raekwon, Method Man, Inspectah Deck, Ghostface Killah, RZA & Ol’ Dirty Bastard) – Conclusion
“Wu-Tang: 7e Kamer – Deel II – Conclusie” is het moment waarop de Shaolin Squad weer terugkomt naar het begin, waarbij ze hun dominantie in de rapgame versterken. Er is rauwheid in deze opvolger, belichaamd door de lyrische moordenaars van Wu-Tang: GZA’s chirurgische precisie, Raekwon’s standvastigheid, Method Man’s onophoudelijke flow en Ghostface’s uiterst fantasierijke verhalen. De beat, een bewijs van RZA’s genie, slaat hard en de rijmpjes volgen dezelfde koers. En laten we ODB niet vergeten, die op zijn eigen manier een eigenaardige en briljante vers aflevert. Dit is niet zomaar een vervolg; het is een statement. Wu-Tang legt hun plek in de hiphopgeschiedenis vast en laat zien waarom je niet met de Clan moet sollen. Dit is niet zomaar een alledaagse rapgroep – het is een beweging, een instituut, een bewijs van de kracht van het collectief.
20. Visionz (feat. Method Man, Raekwon, Masta Killa, Inspectah Deck & Ghostface Killah)
“Visionz” is een gezamenlijk nummer van het album “Wu-Tang Forever” waar enkele van de scherpste zwaarden van de Clan kunnen schitteren. De openingsvers van Method Man is een klassieke Tical: rauwe energie, behendige flows en punchlines die hard aankomen. Raekwon Chef brengt dat maffiose realisme waar we van houden. Masta Killa’s vers is kort maar een lyrisch juweeltje. Ghostface’s betoog over straatgeweld raakt ons, en Inspectah Deck, de ‘Rebel INS’, maakt het af met zijn metaforische bars. De beat is trouw aan RZA’s productiestijl: grimmig maar melodieus, een echo van de dichotomieën die inherent zijn aan de Wu-saga. Het is misschien niet het allerbeste van Wu, maar “Visionz” draagt zeker gewicht. Het is de diepste kern van Wu-Tang – de grimmige straten die mentaal botsen met de vijfprocentfilosofie.
19. Gravel Pit (feat. RZA, Method Man, Ghostface Killah, Raekwon & U-God)
“Gravel Pit” is een ruwe parel in de kroon van Wu-Tang. Verborgen in het hart van hun album uit 2000, “The W”, laat deze track de diverse stilistische vaardigheden van de Clan zien. Met een futuristische, funky beat van RZA die aanvoelt alsof het uit een kung fu film uit de jaren ’70 is getrokken, heb je Method Man die zijn moeiteloze flow laat horen, Ghostface die binnenkomt met die rauwe energie, Raekwon die zijn Chef-ding doet, en U-God die zijn unieke stijl vasthoudt. De videoclip van het nummer, een epische tijdreis saga, benadrukt de iconische status van Wu in het spel. Hoewel het misschien iets minder traditioneel is dan hun andere nummers, bewijst “Gravel Pit” dat Wu-Tang buiten hun comfortzone kan treden en nog steeds een knaller kan afleveren. Sla deze hit niet over.
18. Can It Be All So Simple / Intermission (feat. RZA, Raekwon & Ghostface Killah)
“Kan het allemaal zo simpel zijn / Tussenspel,” een soepele en contemplatieve samenwerking van Wu-Tang Clan’s debuutalbum “Enter the Wu-Tang (36 Chambers)”, is een onvergetelijk nummer. De track – een krachtige mix van Raekwon’s straatwijze verhalen en Ghostface Killah’s rauwe lyriek – vangt de essentie van het New Yorkse tijdperk uit de vroege jaren ’90. RZA, de brein achter de rauwe beats van de Clan, zet het toneel met een atmosferisch soul-sample van The Charmels’ “As Long As I’ve Got You.” De eenvoud van de achtergrond biedt Raekwon en Ghostface de ruimte om op de voorgrond te treden met hun vertelkunsten. Maar waar het nummer ons mee achterlaat is de vraag van Wu-Tang: is de strijd alles wat er is, een directe weerspiegeling van de strijd en ontberingen van het leven in de getto’s? Is de American Dream slechts een illusie voor degenen die in achterstandswijken leven? Het is inderdaad niet zo simpel.
17. Sound The Horns
“Sound The Horns” staat lager in onze Wu-Tang Clan-hitlijst, en dat komt omdat het meer een diepe snede is, maar nog steeds kookt met die rauwe, klassieke Wu-smaak. De Clan speelt niet rond op deze plaat; ze laten hun lyricale vaardigheden horen over een vieze beat die resoneert met martial arts filmfragmenten – een kenmerkende Wu-Tang move. Hoewel het misschien niet de directe haak heeft van hits als “C.R.E.A.M.” of “Protect Ya Neck,” behoudt de track een donkere, atmosferische sfeer die trouw is aan de hardcore roots van Wu. Maar laten we eerlijk zijn – hoewel dit nummer het bereik en de diepgang van de Clan laat zien, haalt het niet helemaal de hoogtepunten van hun meest gekoesterde anthems.
16. Can It Be All so Simple
Ayyo, “Kan het allemaal zo simpel zijn” is die stroperig sentimentele gevoel dat vroeg Wu definieert. Op nummer 13 op onze lijst betekende het een paradigmaverschuiving in gangstarap door de nadruk te leggen op emotioneel en sociaal realisme. Raekwon en Ghostface Killah dienen een hartverwarmende nostalgie voor simpelere tijden op, gemarineerd in de harde realiteit van de straten. Die soepele, soulvolle Gladys Knight-sample smeert het nummer in met een vleugje melancholie, terwijl RZA’s meesterlijke productie het als een fundamenteel onderdeel van het Wu-Tang-klanklandschap bevestigt. Het getuigt van de vaardigheid van de Clan om aangrijpende straatdetails te creëren, met rijmpjes die spreken over de strijd en aspiraties van de gewone broeder. Liefde, pijn, hustlin’, het is er allemaal, maar er is een verlangen dat je doet afvragen: Kan het werkelijk allemaal zo simpel zijn? Zeker een must-listen voor elke echte liefhebber.
15. Clan In Da Front (feat. RZA & GZA)
“Clan In Da Front”, verankerd door RZA & GZA, is een historische joint in de Wu-Tang discografie, waarin de essentie van de Clan op een nette manier wordt samengevat. Deze track belichaamt de ruwe esthetiek van Shaolin’s beste. Van de kenmerkende stoffige drum breaks tot RZA’s ruwe productie, er is geen steen onberoerd gelaten om die vroege jaren 90 head-noddende steez te leveren. GZA, ‘het hoofd’, kwam correct met zijn intellectuele woordspeling, waarbij hij moeiteloos wetenschap liet vallen over RZA’s tijdloze beat. Zijn langzaam smeulende, straathoek-verhalen blijven symbolisch voor zijn rol als een van “The Genius” van de Clan. Hoewel het misschien niet dezelfde overvloed aan lof vergaart als sommige van hun meer mainstream hits, benadrukt dit nummer hier rechtstreeks waarom Wu-Tang de ruckus bracht en het script omdraaide in de hiphop.
14. As High as Wu-Tang Get (feat. Ol’ Dirty Bastard, GZA & Method Man)
Op nummer 15 op onze lijst staat “As High as Wu-Tang Get”, met een dodelijke combinatie van lyrische kunst van Old Dirty Bastard, GZA en Method Man. Deze track is gezegend met de energieke en onvoorspelbare stijl van onze geliefde ODB, terwijl GZA als een ervaren professor zijn kennis deelt. Vervolgens betreedt Method Man het toneel en weeft zijn teksten als zijden draden, waarbij hij in elke vers een meeslepend verhaal creëert. Met een rauwe maar tegelijkertijd verfijnde beat vangt de productie de essentie van de klassieke Wu. Toch vond ik dat deze samenwerking niet helemaal de hemelhoog geprezen verwachtingen waarmaakte. De synergie tussen de drie legendes voelde een beetje uit balans; een kleine misstap op hun weg naar grootsheid. Desalniettemin blijft deze track een onmisbaar onderdeel van het Wu-Tang-geheel.
13. Wu-Tang: 7th Chamber
“Wu-Tang: 7th Chamber” is het quintessential Wu-Tang, een rauw, smerig volkslied dat klinkt alsof het rechtstreeks is geboren uit de betonnen jungles van New York. De spookachtige productie van RZA is definitieve boom-bap; de echoënde drums en griezelige samples zetten het perfecte podium neer voor de rauwe, nietsontziende rijmpjes van de groep. Een samenstelling van talenten, elke MC nam zijn beurt om indruk te maken, spugend met straatkennis en harde realiteiten met een tastbare, voelbare intensiteit. Deze gezamenlijke inspanning is een sleutelonderdeel in de discografie van Wu-Tang, belichaamt de ruige stijl en ongeëvenaarde synergie van het collectief. Het mist het commerciële aantrekkingskracht van “C.R.E.A.M.” of “Protect Ya Neck”, maar dat is juist de schoonheid ervan: “7th Chamber” vangt de rauwe energie en ethos die de Wu-Tang Clan definiëren. Het is een cipher-sessie cadeau van de beste van Shaolin, rechtstreeks vanuit de ondergrond naar je trommelvliezen.
12. Reunited (feat. GZA, Ol’ Dirty Bastard, RZA & Method Man)
Betreed de 13 kamers van rauwe, ongefilterde Wu, waar de beats net zo ruig zijn als de straten van Shaolin. “Reunited” is een juweel uit het gouden tijdperk van hun tweede album ‘Wu-Tang Forever’. Met lyrische acrobatiek van GZA, Ol’ Dirty Bastard, RZA en Method Man, laat deze track zien hoe Wu op zijn hoogtepunt was – rauw, ongetemd en zonder excuses. Het is het soort nummer dat je hoofd laat tollen vanwege het ingewikkelde woordspel, terwijl RZA’s spookachtige, operatische beat je een gevoel van ongemak geeft. De terugkeer van Wu-Tang was een mijlpaal die werd bevestigd door deze klapper, en hoewel het niet in de top 10 van de lijst staat, blijft het zeker op zijn plek. Geen geveins, alleen rechttoe rechtaan vuur doordrenkt met onbetwistbare wijsheid.
11. Tearz (feat. RZA, Ghostface Killah, Raekwon & Inspectah Deck)
Vers van het beruchte album 36 Chambers staat “Tearz” vastberaden op nummer 14 in onze Top 50 Wu-Tang Clan nummers. Deze samenwerking balanceert tussen hartverscheurende verhalen en opzwepende beats, een bewijs van RZA’s genie op de borden. We hebben Ghostface Killah en Raekwon die rauwe, emotionele coupletten leveren over echte slachtoffers van de straat – verhalen over onbeschermde seks die leidt tot dodelijke ziektes en de brute realiteit van vuurwapengeweld. Inspectah Deck toont zijn lyrische expertise op de hook en verandert deze rauwe vertelling in een onvergetelijke Wu-Tang klassieker. De samenwerking laat op vaardige wijze de rauwe realiteit van het leven in de stad zien en belichaamt de essentie van de Wu’s geest – er valt niet mee te spotten. Ze zeggen ‘Wu-Tang is voor de kinderen’, maar “Tearz” bewijst dat het ook voor de realisten is.
10. Gravel Pit (feat. RZA, Method Man, Ghostface Killah, Raekwon & U-God)
“Gravel Pit” is een echte Wu-Tang klassieker, zonder twijfel. Het staat bovenaan een door synthesizers gedreven beat die late jaren ’90, vroege jaren 2000 hip hop vibes uitstraalt en de verschuiving van de Clan naar een meer gepolijst geluid belichaamt. Deze track is explosief, met heavyweight rappers RZA, Method Man, Ghostface Killah, Raekwon en U-God die bars uitwisselen over een aanstekelijke hook. Het geniale van “Gravel Pit” ligt niet alleen in het aanstekelijke refrein, maar ook in de behendige balans van diverse stijlen – Method Man’s flow is zo soepel als boter, Ghost’s vertelstijl is scherp als een mes, terwijl Raekwon het fort verdedigt met zijn gruizige straatpoëzie. Hoewel het niet het ruigste nummer van Wu is, schittert “Gravel Pit” door zijn dansbare beat en charmante club-hit kwaliteiten, waardoor het een opvallende verschijning is in hun discografie.
9. Shame On a Nigga (feat. Raekwon, Ol’ Dirty Bastard & Method Man)
Zonder twijfel is “Shame On a Nigga” een regelrechte knaller die hittegolven laat neerdalen rechtstreeks vanuit de achterbuurten van Shaolin. Poëtische wreedheid op zijn best, deze track brengt je door een lyrisch doolhof dat zowel smerig als glinsterend is van inzichten. Hier is Raekwon, “The Chef”, die slimme bars bereidt, terwijl Method Man en ODB vuur spuwen, pit toevoegen en unieke smaak bieden. Maar de kroonjuweel hier is Ol’ Dirty Bastard. Zijn onvoorspelbare, uit balans zijnde flow, gecombineerd met zijn rauwe, ongefilterde energie, verheft de track tot legendarische status. De man rapt niet alleen, hij neemt je mee naar zijn tumultueuze wereld. Het is zowel een oorgasme als een gedachte-opwekker, waarbij Wu’s vermogen om diepe boodschappen te creëren zonder hun straatgevoel op te offeren, wordt uitgelicht.
8. Bring Da Ruckus (feat. RZA, Ghostface Killah, Raekwon & Inspectah Deck)
“Bring Da Ruckus,” zonder capuchon, spreekt de waarheid over de rauwe intensiteit die kenmerkend is voor de Woo. Op nummer 8 van deze lijst is het een essentiële klapper van hun debuutalbum, “Enter the Wu-Tang (36 Chambers)”. Het nummer laat de ongecensureerde lyrische vaardigheid van de Clan zien, geleid door RZA’s vlijmscherpe beatproductie. Ghostface Killah, Raekwon en Inspectah Deck spuwen elk brandende coupletten en vestigen daarmee hun ruwe persoonlijkheden en de collectieve identiteit van de Wu. Het is een ongegeneerde verklaring van hun intentie om het spel te verstoren, een belofte die ze niet verlegen zijn om te houden. Hoewel het niet hun meest commercieel succesvolle nummer is, is “Bring Da Ruckus” het nummer dat, eerlijk gezegd, hun plaats in de hiphopcultuur en -geschiedenis heeft verankerd.
7. Method Man (feat. Method Man, Raekwon, GZA, RZA & Ghostface Killah)
“Method Man” was een game-changer, daar twijfelde niemand aan. Deze track benadrukte Meth’s onmiskenbare charisma en lyrische vaardigheden, en toonde waarom hij de eerste solo-ster was die uit de Clan brak. Zijn hilarische vers op basis van ontbijtgranen werd een van de meest onvergetelijke momenten in de hiphop. En laten we ook niet vergeten hoe goed de beat is. RZA heeft deze track tot in de puntjes verzorgd. Raekwon, GZA en Ghostface springen op de track om Meth te ondersteunen en creëren een harmonische Wu-Tang symfonie. De skit van het nummer, een bizar martelscenario, heeft zich in het rapgeheugen genesteld en voegt een extra laag toe aan de mystiek van Wu-Tang. Deze track verdient terecht zijn plek als een van de meest iconische nummers in de Wu-Tang-catalogus.
6. Da Mystery of Chessboxin’ (feat. Method Man, U-God, Inspectah Deck, Raekwon, Ol’ Dirty Bastard, Ghostface Killah & Masta Killa)
“Da Mystery of Chessboxin'” is een shaolin smackdown van het klassieke debuutalbum “Enter the Wu-Tang (36 Chambers)” van Wu uit 1993. Deze track laat de Wu-Tang Clan op hun best zien, met vurige rapteksten over een duistere, troebele beat die niet zou misstaan in een klassieke kung-fu film. Elk lid krijgt de kans om te schitteren op de mic, waarbij ze hun unieke stijlen en persoonlijkheden laten zien. De unieke swagger van Ol’ Dirty Bastard springt eruit, terwijl Ghostface, Raekwon en Meth straatwijze woordspelingen leveren. U-God’s opening is ruig en rauw, Inspectah Deck komt met een koude, cerebrale flow en Masta Killa sluit af met een zeldzame verse. Het is een opvallende track die laat zien hoe veelzijdig de Wu kan zijn wanneer ze op hun best zijn. Voor echte kenners is deze track het bewijs dat de Wu-Tang Clan niets te versmaden is als het aankomt op het spitten van teksten.
5. Preservation
“Preservation” gronden staan niet al te ver van de top van onze lijst, en terecht. Dit is een schande van een rauwe joint met een zielvolle achtergrond die druipt van de hip-hop traditie en de Wu-Tang spirit. Het is het type nummer dat de kern van de Clan belichaamt, balancerend tussen gevatte teksten en zieke productie. Aesop Rock en Del The Funky Homosapien bundelen hun krachten met de tijdloze ridder van Wu, de GZA, en creëren een cocktail van woordspelingen die krachtig en puur is. Het nummer is een testament niet alleen aan de veelzijdigheid van de Tang mannen, maar aan het idee dat in hip-hop goede rijmschema’s en zieke beats de ultieme conserveringsmiddelen zijn. Zonder twijfel behoudt “Preservation” foutloos de essentie van de Wu-Tang Clan.
4. Triumph (feat. Ol’ Dirty Bastard, Inspectah Deck, Method Man, Cappadonna, U-God, RZA, GZA, Masta Killa, Ghostface Killah & Raekwon)
“Triumph” is niet zomaar een nummer; het is een hip-hop monument. Vijf minuten en 38 seconden van pure lyrische aanval. Wu-Tang kwam hier in grote getale samen en bracht de hele Clan naar voren. De rauwe intro van Ol’ Dirty Bastard zet de toon, maar Inspectah Deck steelt echt de show met een van de meest iconische openingscoupletten in de geschiedenis van de hip-hop: “Ik bombardeer atomisch, Socrates’ filosofieën en hypotheses / Kunnen niet definiëren hoe ik deze belachelijkheden laat vallen…” Triumph bewijst, als het al bewezen moest worden, dat de kracht van Wu-Tang ligt in hun eenheid – zoals Voltron, brengt elk lid een unieke stijl aan tafel, maar samen vormen ze een onstuitbare kracht. Deze track is een juweel in de kroon van ‘Wu-Tang Forever’ uit ’97 en een getuigenis van de onverwoestbare band en ongeëvenaard talent van de groep. Inderdaad, er is niets om mee te spotten.
3. Wu-Tang Clan Ain’t Nuthing ta F’ Wit (feat. RZA, Inspectah Deck & Method Man)
“Wu-Tang Clan Ain’t Nuthing ta F’ Wit” is een getuigenis van de ruwe kracht en onmiskenbare impact van de collectieve. Door RZA’s kenmerkende stoffige beats te mengen, Inspectah Deck’s opnamesnijdend woordspel en Method Man’s unieke vocale kruid, vat deze track de stijl van de Clan samen – rauw, straatwijs en tekstueel complex. Het is een rauwe, onverdunde vertoning van het individuele talent van elk lid, maar het is ook emblematisch voor de harmonieuze chaos die Wu-Tang, nou ja, Wu-Tang maakt. Van RZA’s sinistere gelach tot de onvergetelijke hook van Method Man, druipt de track van bravoure en straalt het een bijna tastbare intensiteit uit die respect vereist. Het is niet zomaar een liedje – het is een gedurfde, brutale verklaring van de absolute dominantie van Wu-Tang Clan in de hiphopwereld. Dit peepen, niemand in het spel waagde het om te rotzooien met het zwaardstijl van de Wu’s. Recht vooruit, ze zijn niks om mee te f’cken.
2. Protect Ya Neck (feat. RZA, Method Man, Inspectah Deck, Raekwon, U-God, Ol’ Dirty Bastard, Ghostface Killah & GZA)
“Protect Ya Neck,” dat eerste nummer van het Wu’s klassieke debuut “Enter the Wu-Tang (36 Chambers)” uit ’93? Dat is pas de essentiële posse cut van de hiphop. Met acht van de negen Clan-leden die hun spel spuwen op één plaat, hebben ze de rapgame op zijn kop gezet. Dat was nog voordat we hun namen zo kenden, snap je? Toch hebben ze zichzelf geïntroduceerd met een microfoon-doorgevende cyclus die de uitdaging aanging: dit was een nieuw soort competitie. Elk lid zegent de beat met zijn eigen kenmerkende straatpoëzie, beginnend met de sfeersetting van Inspectah Deck, gevolgd door de grimmige realiteit van RZA, de gekke fratsen van ODB en de messcherpe woordspeling van GZA. Tot op de dag van vandaag, als je RZA hoort zeggen “Ik rook op de mic zoals smokin’ Joe Frazier,” dan weet je dat je te maken hebt met een van de meest rauwe, agressieve tracks in de hiphop. Het is dit nummer dat dit bijeengeraapte team uit Staten Island heeft gelanceerd naar een wereldwijd fenomeen terwijl ze riepen: “Wu-Tang Clan ain’t nuthing ta fuck wit.”
1. C.R.E.A.M. (Cash Rules Everything Around Me) (feat. Method Man, Raekwon, Inspectah Deck & Buddha Monk)
“C.R.E.A.M. (Cash Rules Everything Around Me)” is niet alleen een klassieke Wu-Tang track, het is een legitiem hip-hop icoon. Met Method Man op de onvergetelijke hook en Raekwon en Inspectah Deck die ruwe verhalen uit het harde leven uitwisselen, is dit nummer het toppunt van de rauwe vertelkunst en ruige beats van de Clan. De track belichaamt de Wu-Tang ethos – een mengeling van straatfilosofie, Oosterse mystiek en herinneringen aan economische moeilijkheden. Daarnaast voegt de gastbijdrage van Buddha Monk nog een extra laag toe aan het verhaal van het nummer. Het is niet zomaar een lied, het is een getuigenis van de straten. Het staat op nummer 1 op mijn lijst omdat het alles belichaamt waar Wu-Tang voor stond en waarom ze vandaag de dag nog steeds zo invloedrijk zijn. Geen gezeur, “C.R.E.A.M.” is een hoeksteen van hip-hop, punt uit.
